"سریال روزهای اعتراض شماره مجوز: ۱۱۵/۱۰۱۱۷ «روزهای اعتراض» مجموعه تلویزیونی مناسبتی بود که در بهمن ماه و ایام دهه فجر از شبکه یک سیما پخش شد. نشستی با حضور حسین سهیلی زاده (کارگردان)، مهران رسام (تهیه کننده)، علیرضا معتمدی (فیلمنامه نویس) و مینا لاکانی (بازیگر) در ایسنا برگزار شد. آن چه می خوانید خلاصه ای از این جلسه با تنظیم روزنامه شرق است. • • • •مهران رسام: مطابق معمول برای ساخت «روزهای اعتراض» طرحی به شبکه ارائه شد و پس از تصویب با چند کارگردان رایزنی کردم که در نهایت سهیلی زاده به عنوان کارگردان نهایی انتخاب شدند. نویسنده و کارگردان از نخستین روزهای نگارش متن در کنار هم بودند و در حقیقت نویسنده زیر نظر کارگردان متن را نوشت. نگارش فیلمنامه سریال «روزهای اعتراض» از اواخر مردادماه ۸۴ آغاز شد و تا اواخر آذرماه به طول انجامید. هم چنین این پروژه پیش از پایان کامل فیلمنامه، ۱۶ آذرماه کلید خورد. ضمن این که بازنویسی متن تا اواخر تصویربرداری نیز ادامه داشت. در مورد لوکیشن بی گدار به آب نزدیم و تمام کارها تحقیق شده است. از طرف دفتر مطالعات تاریخ معاصر آرشیو عکـسی در اختیار ما قرار دادند که در سال ۳۲ ساختمان های سه طبقه وجود دارد. ساخت سریال ۱۰ قسمتی در ۵۹ جلسه، کار فشرده ای است و ممکن بود اشکالات بسیاری را رقم بزند. بنابراین اشکالات ریز حال حاضر قابل گذشت است. ساخت سریال های تاریخی ابزار می خواهد. با دست خالی که نمی توان سریال تاریخی ساخت. بنابراین گروه های سازنده از کارهای تاریخی دوری می کنند؛ چرا که هزینه های بسیاری را طلب می کند. نمی توان تمام سکانس های یک سریال را در فضای داخلی و کوچک تصویربرداری کرد. •حسین سهیلی زاده: در مرحله انتخاب بازیگر تقریباً سعی کردیم از بهترین ها استفاده کنیم. نمی توان یک کار ۱۰ قسمتی که بالغ بر ۴۰۰ دقیقه دارد را طی ۵۹ جلسه تصویربرداری کرد. مگر از عوامل خوبی در جلو و پشت دوربین بهره برد. مهم این است که چه می خواهیم به مخاطب بگوییم. اگر اثر پیام خوبی را به مخاطب منتقل کرده و خودمان را به عنوان هنرمند ارضا کند، دیگر مهم نیست برای چه مقطعی ساخته می شود و قرار است در چه مقطعی پخش شود. کارهای مناسبتی در حال حاضر موفق تر بوده اند. از همان ابتدا که نوشتن فیلمنامه را آغاز کردیم، طرح اولیه ای از کاظمی پور داشتیم که با ذهنیت انقلابی نوشته شده بود. از آن جا که می دانستیم دهه فجر امسال با ایام محرم تقارن دارد، سعی کردیم چارچوبی را برای قصه لحاظ کنیم که به هر دو مناسبت بپردازد. بنابراین با ساخت سریال «روزهای اعتراض» توانستیم هم به محرم بپردازیم و هم حرف هایمان را در دل تاریخ بزنیم. با پایان یافتن دومین نسخه از فیلمنامه در اواخر شهریورماه احساس کردم خلایی در متن وجود دارد. ممکن است از آن فیلمنامه کار خوش ساختی بیرون می آمد، اما حرف جدیدی نداشت. در آن فیلمنامه نه رودخانه ای وجود داشت و نه میرزایی. اتفاقی که در سریال های ما افتاده این است که شخصیت ها کاملاً سفید یا سیاه هستند. خلق شخصیتی مانند «فریدون» برای ما به اندازه شخصیت «میرزا» مشکل بود، چرا که لازم بود در مواقعی تماشاگر به او شک و در جایی دیگر به او اعتماد کند. ضمن این که برخی از شخصیت های قصه «روزهای اعتراض» کاملاً سفید یا کاملاً سیاه هستند و این مسئله اجتناب ناپذیر است. شخصیت «سید» باید سفید باشد؛ چرا که رو به روی او میرزایی را خلق کردیم که کاملاً سیاه است. در فیلم های تاریخی باید به پوشش و آکـسسوار و … وفادار ماند. اما وقتی می خواهیم قصه ای را در دل تاریخ تعریف کنیم می تواند بخشی از آن غیرواقعی باشد. • مینا لاکانی: از یک ماه قبل از کلید خوردن به گروه ملحق شدم. اگرچه قصه بارها بازنویسی شد اما نسخه اصلی فیلمنامه به دست من رسید و از همان ابتدا توانستم به خوبی با «لیلا» ارتباط برقرار کنم. ضمن این که گروه بسیار منسجم، خوب و با برنامه ریزی ای داشتیم. همه می دانستند چه کار می کنند و تصمیم داشتند کار خوبی را انجام دهند. وقتی به عنوان مخاطب در کنار اعضای خانواده ام به تماشای «روزهای اعتراض» می نشستم نکات ارزشمند بسیاری می دیدیم. مردم ارتباط خوبی با شخصیت های این سریال برقرار کردند. بنابراین طرح اشکالات جزیی در این سریال کم لطفی به نظر می رسد. تا زمانی که درک موقعیت به وجود نیاید، هیچ بازیگری نمی تواند به ایفای نقش بپردازد. اتفاق خوبی که در روزهای اعتراض افتاد این بود که همه به کار خود اشراف داشتند. من هیچ دیالوگی را بدون مشورت با کارگردان و نویسنده اجرا نکردم و همه در جهت بهتر اجرا کردن یک پلان نظر می دادیم. من به عنوان یک بازیگر به تمام کـسانی که طرف مشورت قرار می گرفتند اعتماد کردم و می دانستم این اعتماد نتیجه مثبتی خواهد داد. برای نخستین بار در این سریال بازی های رئال دیدیم که به هیچ وجه اغراق آمیز نبودند. البته هر بار که یکی از بازی هایم را در سریالی می بینم می گویم ای کاش این پلان را جور دیگری باز می کردم. مسلماً اگر فرصت دوباره ای به من داده می شد، می توانستم مسائل بسیاری را به کار اضافه کنم. •علیرضا معتمدی: در نگارش فیلمنامه باید لوکیشن هایی را متصور شویم که امکان در اختیار گرفتن شان وجود داشته باشد. در شرایطی که ساخت سریال های تاریخ معاصر و با موضوع انقلاب اسلامی به عنوان یکی از اولویت های صداوسیما مطرح است، باید شروع به ساخت شهرک سینمایی دیگری کرد. شهرک سینمایی غزالی از دوره مرحوم علی حاتمی وجود داشته و تمام کارهای تاریخی در یک خیابان اصلی و چند کوچه اطراف آن ساخته می شود. غیر از دهه ۳۰ نمی توان هیچ مقطع تاریخی را در ایران جلوی دوربین برد! چرا که هیچ بنایی از آن دوران حفظ نشده است. بنابراین همه کارها مجبورند در دهه ۳۰ روایت شوند و نتیجه این است که تماشاگر خسته می شود. کارها یادآور یکدیگر می شوند و وقتی می خواهیم ساخت یک پروژه را آغاز کنیم باید مدام مراقب باشیم که شبیه پروژه های دیگر نشود. کلمات کلیدی: روز های اعتراض-سریال روز های اعتراض-خرید سریال روز های اعتراض "
